غذا و خانه ماهي قرمز نوروز

ماهي قرمز، اين حيوان دوست داشتني كه حضورش همراه با شادي، آرامش و زيبايي است، تاريخي چند هزارساله را پشت سر نهاده است تا به‌ عنوان قديمي‌ترين ماهي خانگي يا زينتي به حوض خانه‌ها و آب نماهاي عمومي راه يافته و سال‌هاست، زينت بخش سفره‌هاي هفت سين در ايام نوروز شده است.
بسياري از كودكان ايراني از طريق همين ماهي‌هاي قرمز سفره هفت سين، با دنياي حيوانات آشنا مي ‌شوند و براي بسياري از ما ،عشق و علاقه به حيوانات از همين ماهي قرمز شروع شده است.
غذاي ماهي‌ها
گرچه عمدتاً ماهي قرمز را به جهت نگهداري در آكواريوم پرورش مي ‌دهند، اما در ايران در رودخانه‌هاي حوزه آب ريز درياي خزر نيز مي ‌توان آنها را يافت.
در قديم خانه‌ها وسيع بودند و حوض‌هاي بزرگي در آنها وجود داشت، لذا مردم ماهي قرمز را در طول سال در خانه‌هاي خود نگه مي‌ داشتند و شايد به همين دليل است كه اين ماهي‌ها، ماهي حوضي نيز ناميده مي ‌شوند.
اكثر اين حوض‌ها داراي آب راكد بودند كه خود مركزي براي توليد حشرات بود. ماهي‌هاي قرمز براساس ساختار زيستي شان به‌خوبي در آب‌هاي راكد مي ‌توانند زندگي كنند و براي تغذيه خود از تخم حشرات استفاده نمايند.
با توجه به آنچه گفته شد، تغذيه ماهي‌ها در تنگ، از اهميت بالايي برخوردار است و بهترين كار اين است كه از غذاهاي مخصوص آنها استفاده شود.
غذاي ماهي نيز بايد در ظروف كاملاً دربسته و در جاي خشك، خنك و تاريك نگهداري شود.
توجه به تاريخ مصرف غذاي ماهي، يكي از اصول اوليه خريد و نگهداري است. از غذاهايي كه تاريخ مصرف آن گذشته است هرگز براي تغذيه ماهي استفاده نكنيد.
ماهى قرمز بايستى با غذاهاى كم پروتئين و سرشار از كربوهيدرات شناور در سطح آب تغذيه شود.
اين ماهي بايستى دو بار در روز و براي مدت يك تا دو دقيقه تغذيه شود.غذا دهى بيش از حد باعث انباشت مواد آلى و دفعى و در نتيجه مسموم شدن ماهى خواهد شد.
از خرده‌هاي ريز نان يا حبوبات پخته شده يا زرده تخم مرغ مي‌توان به‌عنوان غذاي اين ماهي‌ها استفاده نمود.
خانه ماهي‌ها
اولاً درصورتي‌كه ماهي داريد و ماهي جديدي را خريداري كرده‌ايد، حتماً آنها را جدا از هم نگه ‌داريد. حداقل زمان براي اين جدايي (دوره‌ي قرنطينه‌) دو هفته است.
محل قرار گرفتن آكواريوم يا ظرف نگهداري ماهي در منازل نبايد در معرض نور مستقيم خورشيد باشد، زيرا علاوه بر بالا بردن درجه حرارت آب، باعث رشد زياد جلبك‌ها روي ديواره آن و ايجاد منظره نامناسب در ظرف نگهداري مي شود. همچنين سبب بروز مشكلات خاص خود مانند نوسانات ميزان اكسيژن آب و مسموميت‌هاي احتمالي براي ماهي مي‌ گردد.
معمولا افراد از تنگ‌هاي گرد و كروي و فاقد ضلع به‌ عنوان زيستگاه ماهي استفاده مي ‌كنند. ماهي قرمز در ظروفي اين چنيني، قدرت جهت يابي خود را از دست مي ‌دهد و ضلعي را نمي‌ يابد تا بازتاب موج برگشتي آب را پي بگيرد. لذا بهتر است از ظروفي غير كروي و با ديگر اشكال هندسي استفاده شود.
اگر دقت كنيد عمدتاً ماهي‌هاي قرمز پس از چرخيدن به دور تنگ، در كف تنگ به شكلي ايستايي باقي مي ‌مانند.
هر چه ظرف نگهداري بزرگ تر باشد، تحرك و اكسيژن بيشتري را براي ماهي به ارمغان خواهد آورد.
توجه داشته باشيد ظروف فلزي زيستگاه مناسبي براي ماهي‌ها محسوب نمي ‌شوند.
ميزان تراكم (تعداد) ماهيان در ظرف نگهداري آنان از عوامل بسيار مهمي است كه بايد در نظر گرفته شود، زيرا علاوه بر اينكه تراكم زياد به‌ عنوان يك استرس محسوب مي ‌شود، باعث افزايش انتقال بيماري‌ها مي شود و آلودگي آب و رقابت ناسالم غذايي را نيز باعث مي‌ گردد.
ماهي قرمز بايد به‌ صورت طبيعي از آفتاب استفاده كند. برخي افراد با توجه به محدوديت‌هاي زندگي آپارتماني، ظرف نگهداري ماهي را مدت‌هاي طولاني در معرض نور خورشيد قرار مي ‌دهند كه اين امر باعث سوختن پوست ماهي و بروز مشكلات بعدي مي‌ شود.
البته محل قرار گرفتن ظرف نگهداري ماهي در منازل نبايد در معرض مداوم جريان مستقيم هوا باشد، زيرا باعث كاهش دماي آب مي ‌شود.
ظرف نگهداري ماهي را در مكاني ثابت قرار دهيد و از جابه‌جايي مداوم و يا ضربه زدن به آن خودداري كنيد، زيرا ضربه‌هاي وارد شده بر آن، يك استرس محيطي براي ماهيان محسوب مي شود. ماهي قرمز بر اثر ضربه‌اي هرچند كوچك به تنگ و يا صداي توليد شده در محيط، به ‌شدت مي‌ ترسد و سكته مي ‌كند.