همه چیز در مورد ماه مبارک رمضان فقط اینجا
2 مشترك
صفحه 1 از 1
همه چیز در مورد ماه مبارک رمضان فقط اینجا
مطالب خود را در رابطه با ماه مبارک رمضان فقط در این تاپیک ادامه دهید.
فرارسیدن ماه مبارک رمضان
فرارسیدن
این ماه عزیز را به همه مسلمانان جهان تبریک می گویم.امیدوارم که در این
ماه بیشتر به عبادت و قرائت قرآن بگذرانیم و کمتر به هله هوله خوردن و این
چنین چیزها توجه کنیم.
ماه رمضان ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شریفترین ماههای سال است. در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته میشود، و عبادت در یکی از شبهای آن ( شب قدر ) بهتر از عبادت هزار ماه است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در خطبه شعبانیه
خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: «ای بندگان خدا! ماه خدا
با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است؛ ماهی که نزد خداوند
بهترین ماهها است؛ روزهایش بهترین روزها، شبهایش بهترین شبها و ساعاتش
بهترین ساعات است.
بر مهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل
کرامت قرار گرفتید. در این ماه، نفسهای شما تسبیح، خواب شما عبادت،
عملهایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.
پس با نیتای درست و دلی
پاکیزه، پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن
توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد. با
گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»
آن گاه پیامبر اکرم وظیفه روزهداران را برشمرد و از صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت.
منابع :
مفاتیح الجنان، تفسیر نمونه، ج 1، ص 634؛ المیزان، ج 2، ص 15
ماه رمضان نهمین ماه از ماههای قمری و بهترین ماه سال است. واژه رمضان از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش خورشید بر سنگریزه است.
میگویند
چون به هنگام نامگذاری ماه های عربی، این ماه در فصل گرمای تابستان قرار
داشت، ماه «رمضان» نامیده شد، ولی از سوی دیگر، «رمضان» از اسماء الهی است. این ماه ماه نزول قرآن و ماه خداوند است و شبهای قدر در آن قرار دارد. فضیلت ماه رمضان بسیار زیاد و نامحدود است.
به برخی از حوادث و رویدادهای مهم این ماه اشاره میشود:
وفات حضرت خدیجه در دهم رمضان سال دهم بعثت.
ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام نیمه رمضان سال دوم هجرت.
جنگ بدر در سال دوم هجرت.
فتح مکه در سال هشتم هجرت.
مراسم عقد اخوت و پیمان برادری میان مسلمان، و ایجاد اخوت اسلامی بین پیامبر و امام علی علیه السلام.
بیعت مردم به ولایتعهدی امام رضا علیه السلام در سال 201 قمری.
منابع :
هدایة الانام الی وقایع الایام، محدث قمی، ص 21
روزه
ماه مبارک رمضان ماه خدا و ماه عبادت و ماه نزول قران و لیالی قدر که در این ماه
مبارک است بر تمامی مومنین و روزه داران مبارک باد
روزه در اسلام از اهمیت زیادی بر خوردار است و در میان عبادات تنها عبادتی است که به خداوند متعال اختصاص یافته است زیرا به لحاظ جایگاهش کمتر در معرض ریا
قرار می گیرد بر خلاف دیگر عبادات که چون در معرض دید مردم است از ریا بر
کنار نبوده و دستیابی اخلاص در آنها دشوار است. علاوه بر آن روزه یکی از ارکان پنجگانه اسلام نیز می باشد. در حدیث قدسی از پیامبر اسلام ص نقل شده که خداوند می فرماید: الصوم لی و انا اجزی به- روزه برای من است و من خود پاداش آن را می دهم.
روزه
در صورتی می تواند منشا آثار باشد که تمام آداب آن رعایت شود و گر نه چه
بسا روزه داری که بهره اش از روزه ( فقط ) گرسنگی و تشنگی نیست. امام صادق ع به بعضی از آداب روزه اشاره کرده می فرماید: چون
روزه گرفتی - گوش و چشمت ( نیز ) باید از حرام و کار زشت روزه باشند- از
ریا و آزار زیر دستان بدور باشی- باید با وقار روزه دار در تو مشاهده شود
و روزهایی را که روزه هستی مانند دیگر روزهایت نباشند.
نیت روزه:
در
نیت روزه همین مقدار کافی است که انسان برای انجام فرمان خداوند عالم از
اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد و جاری کردن نیت
بر زبان و یا گذراندن از قلب لازم نیست.( م: ۱۵۵۰) رعایت امور زیر در نیت لازم است: ((۱)) قصد قربت.((۲)) تصمیم بر ترک و خودداری از چیزهایی که روزه را باطل می کند.((۳)) تعیین نوع روزه در غیر ماه رمضان.
ولی دانستن همه مبطلات بطور تفصیل و نیز تعیین نوع روزه در ماه رمضان لازم نیست.
زمان نیت روزه:
((۱)) انسان می تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزه فردای آن نیت کند و بهتر است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید.(م:۱۵۵۱). ((۲)) از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح - هر وقت نیت روزه فردا بکند اشکال ندارد.(م:۱۵۵۲). ((۳))
وقت نیت روزه مستحبی از اول شب تا موقعی که به اندازه نیت کردن به مغرب
وقت مانده باشد اگر تا این وقت کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده
باشد و نیت روزه مستحبی کند روزه او صحیح است.(م:۱۵۵۳).
مبطلات روزه:
الف)) خوردن و آشامیدن:
معیار در خوردن و آشامیدن صدق خوردن و آشامیدن است هر چند بطور متعارف
نباشد از این رو اگر آب از راه بینی وارد معده شود اگر چه بطور غیر متعارف
است ولی آشامیدن صدق می شود.( م:۱۵۷۳). انسان نمی تواند برای ضعف- روزه را بخورد ولی اگر ضعف او بقدری است که معمولا نمی شود آن را تحمل کرد خوردن روزه اشکال ندارد.(م:۱۵۸۳).( بدیهی است که پس از بر طرف شدن این عذر باید قضای این روزه ها را بگیرد).
((ب)) جماع: جماع روزه را باطل می کند اگر چه فقط بمقدار ختنه گاه داخل شود و منی هم بیرون نیاید.(م:۱۵۸۴).
((ج)) استمناء: اگر روزه دار استمناکند روزه اش باطل می شود.(م:۱۵۸۸)هر گاه روزه دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم می شود می تواند در روز بخوابد و چنانچه بخوابد و محتلم شود روزه اش صحیح است.( م:۱۵۹۰).
((د))دروغ بستن بخدا و پیغمبر:
اگر روزه دار به گفتن یا نوشتن یا به اشاره و مانند اینها بخدا و پیغمبر و
جانشینان آن حضرت عمدا نسبت دروغ بدهد اگر چه فورا بگوید دروغ گفتم یا
توبه کند روزه او باطل است و احتیاط واجب آن است که حضرت زهرا س و سایر
پیغمبران و جانشینان آنان هم در این حکم فرقی ندارند.(م:۱۵۹۶).
اگر بخواهد خبری را که نمی داند راست است یا دروغ نقل کند بنابر احتیاط
واجب باید از کسی که آن خبر را گفته یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته
شده نقل نماید لکن خودش هم خبر بدهد روزه اش باطل نمی شود.( م:۱۵۹۷).
رد: همه چیز در مورد ماه مبارک رمضان فقط اینجا
((ه)) رساندن غبار غلیظ به حلق:
رساندن غبار غلیظ به خلق روزه را باطل می کند چه غبار چیزی باشد که خوردن
آن حلال است مثل آرد - یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است مثل
خاک.(م:۱۶۰۳). احتیاط واجب آن است که روزه دار دود سیگار و تنباکو و مانند
اینها را به حلق نرساند ولی بخار غلیظ روزه را باطل نمی کند مگر اینکه در
دهان بصورت آب در آید و فرو دهد.( م:۱۶۰۵).
((و)) فرو بردن سر در آب:
اگر روزه دار عمدا تمام سر را در آب فرو برد اگر چه باقی بدن او از آب
بیرون باشد بنابر احتیاط واجب باید قضای آن روزه را بگیرد. ولی اگر تمام
بدن را آب بگیرد و مقداری از سر بیرون باشد روزه باطل نمی شود.(م:۱۶۰۸). اگر فراموش کند که روزه است و به نیت غسل سر را در آب فرو برد روزه و غسل او صحیح است.(م:۱۶۱۶). اگر در ماه رمضان عمدا برای غسل سر را در آب فرو ببرد هم روزه او باطل است هم غسلش .(م:۱۶۱۷).
((ز)) باقی ماندن بر جنابت تا اذان صبح: اگر جنب عمدا تا اذان صبح غسل نکند یا اگر وظیفه او تیمم است عمدا تیمم ننماید روزه اش باطل است.(م:۱۶۱۹).کسی
که جنب است و می خواهد روزه واجبی را بگیرد که مثل روزه رمضان وقت آن معین
است چنانچه عمدا غسل نکند تا وقت تنگ شود می تواند با تیمم روزه بگیرد و
صحیح است. برخی از احکام باقی ماندن بر جنابت تا اذان صبح عبارت است از:
کسی
که در شب ماه رمضان جنب است و می داند که اگر بخوابد تا صبح بیدار نمی شود
نباید بخوابد و چنانچه بخوابد و تا صبح بیدار نشود روزه اش باطل است و قضا
و کفاره بر او واجب می شود.( م:۱۶۲۵).
اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از یک یا چند روز یادش بیاید باید آن روزه ها را قضا کند.(م:۱۶۲۲).
اگر روزه دار در روز محتلم شود واجب نیست فورا غسل کند.(م:۱۶۳۲).
هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بیدار شود وببیند محتلم شده اگر چه بداند پیش از اذان محتلم شده روزه او صحیح است.(م:۱۶۳۳).
((ح)) قی کردن:
هرگاه روزه دار عمدا قی کند- اگر چه بواسطه مرض و مانند آن ناچار باشد-
روزه اش باطل می شود ولی اگر سهوا یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.(م:۱۶۴۶). اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید باید آنرا بیرون بریزد و اگر بی اختیار فرو رود روزه اش صحیح است.( م:۱۶۵۲).
احکام مبطلات:
باطل شدن روزه به سه صورت ممکن است انجام گیرد:
((۱)) اگر انسان عمدا و از روی اختیار کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد روزه او باطل می شود و چنانچه از روی عمد نباشد اشکال ندارد.(م:۱۶۵۳). ((۲))
اگر روزه دار سهوا یکی از کارهایی که روزه دار را باطل می کند انجام دهد و
بخیال اینکه روزه اش باطل شده عمدا دوباره یکی از آنها را بجا آورد روزه
او باطل می شود.(م:۱۶۵۴). ((۳))
اگر چیزی بزور در گلوی روزه دار بریزند یا سر او را بزور در آب فرو برند
روزه او باطل نمی شود. ولی اگر مجبور ش کنند که روزه خود را باطل کند مثلا
به او بگویند اگر غذا نخوری ضرر مالی یا جانی بتو می زنیم و خودش برای
جلوگیری از ضرر چیزی بخورد روزه او باطل می شود.(م:۱۶۵۵).
منابع:بحار الانوار- وسائل الشیعه- تحریرالوسیله-
التماس دعا
رساندن غبار غلیظ به خلق روزه را باطل می کند چه غبار چیزی باشد که خوردن
آن حلال است مثل آرد - یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است مثل
خاک.(م:۱۶۰۳). احتیاط واجب آن است که روزه دار دود سیگار و تنباکو و مانند
اینها را به حلق نرساند ولی بخار غلیظ روزه را باطل نمی کند مگر اینکه در
دهان بصورت آب در آید و فرو دهد.( م:۱۶۰۵).
((و)) فرو بردن سر در آب:
اگر روزه دار عمدا تمام سر را در آب فرو برد اگر چه باقی بدن او از آب
بیرون باشد بنابر احتیاط واجب باید قضای آن روزه را بگیرد. ولی اگر تمام
بدن را آب بگیرد و مقداری از سر بیرون باشد روزه باطل نمی شود.(م:۱۶۰۸). اگر فراموش کند که روزه است و به نیت غسل سر را در آب فرو برد روزه و غسل او صحیح است.(م:۱۶۱۶). اگر در ماه رمضان عمدا برای غسل سر را در آب فرو ببرد هم روزه او باطل است هم غسلش .(م:۱۶۱۷).
((ز)) باقی ماندن بر جنابت تا اذان صبح: اگر جنب عمدا تا اذان صبح غسل نکند یا اگر وظیفه او تیمم است عمدا تیمم ننماید روزه اش باطل است.(م:۱۶۱۹).کسی
که جنب است و می خواهد روزه واجبی را بگیرد که مثل روزه رمضان وقت آن معین
است چنانچه عمدا غسل نکند تا وقت تنگ شود می تواند با تیمم روزه بگیرد و
صحیح است. برخی از احکام باقی ماندن بر جنابت تا اذان صبح عبارت است از:
کسی
که در شب ماه رمضان جنب است و می داند که اگر بخوابد تا صبح بیدار نمی شود
نباید بخوابد و چنانچه بخوابد و تا صبح بیدار نشود روزه اش باطل است و قضا
و کفاره بر او واجب می شود.( م:۱۶۲۵).
اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از یک یا چند روز یادش بیاید باید آن روزه ها را قضا کند.(م:۱۶۲۲).
اگر روزه دار در روز محتلم شود واجب نیست فورا غسل کند.(م:۱۶۳۲).
هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بیدار شود وببیند محتلم شده اگر چه بداند پیش از اذان محتلم شده روزه او صحیح است.(م:۱۶۳۳).
((ح)) قی کردن:
هرگاه روزه دار عمدا قی کند- اگر چه بواسطه مرض و مانند آن ناچار باشد-
روزه اش باطل می شود ولی اگر سهوا یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.(م:۱۶۴۶). اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید باید آنرا بیرون بریزد و اگر بی اختیار فرو رود روزه اش صحیح است.( م:۱۶۵۲).
احکام مبطلات:
باطل شدن روزه به سه صورت ممکن است انجام گیرد:
((۱)) اگر انسان عمدا و از روی اختیار کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد روزه او باطل می شود و چنانچه از روی عمد نباشد اشکال ندارد.(م:۱۶۵۳). ((۲))
اگر روزه دار سهوا یکی از کارهایی که روزه دار را باطل می کند انجام دهد و
بخیال اینکه روزه اش باطل شده عمدا دوباره یکی از آنها را بجا آورد روزه
او باطل می شود.(م:۱۶۵۴). ((۳))
اگر چیزی بزور در گلوی روزه دار بریزند یا سر او را بزور در آب فرو برند
روزه او باطل نمی شود. ولی اگر مجبور ش کنند که روزه خود را باطل کند مثلا
به او بگویند اگر غذا نخوری ضرر مالی یا جانی بتو می زنیم و خودش برای
جلوگیری از ضرر چیزی بخورد روزه او باطل می شود.(م:۱۶۵۵).
منابع:بحار الانوار- وسائل الشیعه- تحریرالوسیله-
التماس دعا
رد: همه چیز در مورد ماه مبارک رمضان فقط اینجا
نويسنده:على اميرخانى
خبرگزاري
فارس: پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «ماه رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و
ماه رمضان، ماه امت من است،هر كس همه اين ماه را روزه بگيرد بر خدا واجب
است كه همه گناهانش را ببخشد، بقيه عمرش را تضمين كند و او را از تشنگى و
عطش دردناك روز قيامت امان دهد.»
«رمضان» در لغت از «رمضاء» به معناى شدت حرارت گرفته شده و به معناى
سوزانيدن مىباشد.(1) چون در اين ماه گناهان انسان بخشيده مىشود، به اين
ماه مبارك رمضان گفتهاند.
پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «انما سمى الرمضان لانه يرمض الذنوب؛(2) ماه رمضان به اين نام خوانده شده است، زيرا گناهان را مىسوزاند.»
رمضان نام يكى از ماههاى قمرى و تنها ماه قمرى است كه نامش در قرآن
آمده است و يكى از چهار ماهى است كه خداوند متعال جنگ را در آن حرام كرده
است.(مگر جنبه دفاع داشته باشد.)
در اين ماه كتابهاى آسمانى قرآنكريم، انجيل، تورات، صحف و زبور نازل شده است.(3)
اين ماه در روايات اسلامى ماه خدا و ميهمانى امت پيامبر اكرم(ص)
خوانده شده و خداوند متعال از بندگان خود در اين ماه در نهايت كرامت و
مهربانى پذيرايى مىكند؛ پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «ماه رجب ماه خدا و
ماه شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است،(4) هر كس همه اين ماه را
روزه بگيرد بر خدا واجب است كه همه گناهانش را ببخشد، بقيه عمرش را تضمين
كند و او را از تشنگى و عطش دردناك روز قيامت امان دهد.»(5)
اين ماه، در ميان مسلمانان از احترام، اهميت و جايگاه ويژهاى
برخوردار و ماه سلوك روحى آنان است و مؤمنان با مقدمهسازى و فراهم كردن
زمينههاى معنوى در ماههاى رجب و شعبان هر سال خود را براى ورود به اين
ماه شريف و پربركت آماده مىكنند، و با حلول اين ماه با شور و اشتياق و
دادن اطعام و افطارى به نيازمندان، شبزندهدارى و عبادت، تلاوت قرآن،
دعا، استغفار، دادن صدقه، روزهدارى و... روح و جان خود را از سرچشمه فيض
الهى سيراب مىكنند.
فضائل ماه رمضان
گرچه ذكر تمام فضائل ماه مبارك رمضان از حوصله اين مقال خارج است؛ ولى
پرداختن و ذكر برخى از فضائل آن از نظر قرآن و روايات اسلامى خالى از لطف
نيست.
1. برترين ماه سال
ماه مبارك رمضان به جهت نزول قرآن كريم در آن و ويژگىهاى منحصرى كه
دارد در ميان ماههاى سالقمرى برترين است؛ قرآن كريم مىفرمايد: «ماه
رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت انسانها در آن نازل شده است.»(6)
پيامبر گرامى(ص) درباره ماه رمضان مىفرمايد: «اى مردم! ماه خدا با
بركت و رحمت و مغفرت به شما روى آورد، ماهى كه نزد خدا از همه ماهها برتر
و روزهايش بر همه روزها و شبهايش بر همه شبها و ساعاتش بر همه ساعات
برتر است، ماهى است كه شما در آن به ميهمانى خدا دعوت شده و مورد لطف او
قرار گرفتهايد، نفسهاى شما در آن تسبيح و خوابتان در آن عبادت، عملتان
در آن مقبول و دعايتان در آن مستجاب است.... بهترين ساعاتى است كه خداوند
به بندگانش نظر رحمت مىكند... .»(7)
2. نزول كتب آسمانى در اين ماه
تمام كتب بزرگ آسمانى مانند: قرآن كريم، تورات، انجيل، زبور، صحف در
اين ماه نازل شده است. حضرت امام صادق(ع) مىفرمايد: «كل قرآن كريم در ماه
رمضان به بيت المعمور نازل شد، سپس در مدت بيست سال بر پيامبر اكرم(ص) و
صحف ابراهيم در شب اول ماه رمضان و تورات در روز ششم ماه رمضان، انجيل در
روز سيزدهم ماه رمضان و زبور در روز هيجدهم ماه رمضان نازل شد.»(
3. توفيق روزه
در ماه رمضان خداوند متعال توفيق روزهدارى را به بندگانش داده است؛ «پس هر كه ماه [رمضان] را درك كرد، بايد روزه بگيرد.»(9)
انسان افزون بر جنبه مادى و جسمى، داراى بُعد معنوى و روحى هم هست و
هر كدام در رسيدن به كمال مطلوب خود، برنامههاى ويژه را نياز دارند، يكى
از برنامهها براى تقويت و رشد بُعد معنوى، تقوا و پرهيزگارى است؛ يعنى
اگر انسان بخواهد خودش را از جنبه معنوى رشد و پرورش دهد و به طهارت و
كمال مطلوب برسد، بايد هواى نفس خود را مهار كند و موانع رشد را يكى پس از
ديگرى بر دارد و خود را سرگرم لذتها و شهوات جسمى نكند. يكى از اعمالى كه
در اين راستا مؤثر و مفيد است روزهدارى است، قرآن كريم مىفرمايد: «...
اى افرادى كه ايمان آوردهايد! روزه بر شما نوشته شد، همان گونه كه بر
پيشينيان از شما نوشته شده، تا پرهيزگار شويد.»(10)
برخى از فوايد و فضائل روزه:
الف. تقويت تقوا، پرهيزگارى و اخلاص؛(11)
امام صادق(ع) مىفرمايد: خداوند متعال فرموده: «روزه از من است و پاداش آن را من مىدهم.»(12)
حضرت فاطمه(س) مىفرمايد: «خداوند روزه را براى استوارى اخلاص، واجب فرمود.»(13)
ب. مانع عذابهاى دنيوى و اخروى:
امام على(ع) مىفرمايد: «روزه روده را باريك مىكند گوشت را مىريزد و از گرماى سوزان دوزخ دور مىگرداند.»(14)
پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «روزه سپرى در برابر آتش است.»(15)
ج. آرامش روان و جسم:
روزهدارى روح و روان و قلب و دل و نيز جسم را آرامش داده و باعث سلامتى روح و تندرستى جسم مىشود.
پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «روزه بگيريد تا سالم بمانيد.»
باز مىفرمايد: «معده خانه تمام دردها و امساك [روزه [بالاترين داروهاست.»(16)
حضرت امام باقر(ع) مىفرمايد: «روزه و حج آرامبخش دلهاست.»(17)
حضرت على(ع) مىفرمايد: «خداوند بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و
زكات و حديث در روزهدارى روزههاى واجب [رمضان[ براى آرام كردن اعضا و
جوارح آنان، خشوع ديدگانش و فروتنى جانهايشان و خضوع دلهايشان حفظ
مىكنند.»(18)
امروزه در علم پزشكى و از نظر بهداشت و تندرستى نيز در جاى خود ثابت
شده كه روزهدارى تأثيرهاى فراوانى بر آرامش روح و روان و سلامتى جسم و
بدن دارد، دفع چربىهاى مزاحم، تنظيم فشار، قند خون، و... نمونه آن
است.(19)
د. مانع نفوذ شيطان:
امام على(ع) به پيامبر اكرم(ص) عرض كرد: يا رسول الله! چه چيزى شيطان
را از ما دور مىكند؟ پيامبرگرامى(ص) فرمود: روزه چهره او را سياه مىكند
و صدقه پشت او را مىشكند.»(20)
بنابراين، روزه مانع نفوذ شيطانهاى جنى و انسى شده و وسوسههاى آنان را خنثى مىكند.
ه . مساوات بين غنى و فقير:
انسان روزهدار در هنگام گرسنگى و تشنگى، فقرا و بينوايان را ياد
مىكند و در نتيجه به كمك آنها مىشتابد. حضرت امام حسن عسگرى(ع) درباره
علت وجوب روزه مىفرمايد: «تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتيجه به
نيازمند كمك كند.»(21)
و. احياء فضائل اخلاقى
حضرت امام رضا(ع) درباره علت وجوب روزه مىفرمايد: «تا مردم رنج
گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پىببرند و روزهدار
بر اثر گرسنگى و تشنگى خاشع، متواضع و فروتن، مأجور، طالب رضا و ثواب خدا
و عارف و صابر باشد و بدين سبب مستحق ثواب شود،... روزه موجب خوددارى از
شهوات است، نيز تا روزه در دنيا نصيحتگر آنان باشد و ايشان را در راه
انجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و راهنماى آنان در رسيدن به اجر باشد و
به اندازه سختى، تشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مىچشند
پى ببرند و در نتيجه، حقوقى كه خداوند در دارايىهايشان واجب فرموده است،
به ايشان بپردازند... .»(22)
و... .
4. وجود شب قدر در اين ماه
شب قدر از شبهايى كه برتر از هزار ماه است و فرشتگان در اين شب به
اذن خدا فرود مىآيند و جميع مقدرات بندگان را در طول سال تعيين
مىكنند(23) و وجود اين شب در اين ماه مبارك نعمت و موهبتى الهى بر امت
پيامبر گرامى اسلام(ص) است و مقدرات يك سال انسانها (حيات، مرگ، رزق
و...) براساس لياقتها و زمينههايى كه خود آنها به وجود آوردهاند تعيين
مىشود و انسان در چنين شبى با تفكر و تدبر مىتواند به خود آيد و اعمال
يك سال خود را ارزيابى كند و با فراهم آوردن زمينه مناسب بهترين سرنوشت را
براى خود رقم زند.(24)
حضرت امام صادق(ع) مىفرمايد: «تقدير مقدرات در شب نوزدهم و تحكيم آن در شب بيست و يكم و امضاء آن در شب بيست و سوم است.»(25)
5. بهار قرآن
نظر به اينكه قرآن كريم در ماه مبارك رمضان نازل شده و تلاوت آيات آن
در اين ماه فضيلت بسيارى دارد، در روايات اسلامى، از ماه رمضان به عنوان
بهار قرآن ياد شده است؛ چنانكه حضرت امام باقر(ع) مىفرمايد: «هر چيزى
بهارى دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.»(26)
فضيلت ماه مبارك رمضان
خبرگزاري
فارس: پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «ماه رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و
ماه رمضان، ماه امت من است،هر كس همه اين ماه را روزه بگيرد بر خدا واجب
است كه همه گناهانش را ببخشد، بقيه عمرش را تضمين كند و او را از تشنگى و
عطش دردناك روز قيامت امان دهد.»
«رمضان» در لغت از «رمضاء» به معناى شدت حرارت گرفته شده و به معناى
سوزانيدن مىباشد.(1) چون در اين ماه گناهان انسان بخشيده مىشود، به اين
ماه مبارك رمضان گفتهاند.
پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «انما سمى الرمضان لانه يرمض الذنوب؛(2) ماه رمضان به اين نام خوانده شده است، زيرا گناهان را مىسوزاند.»
رمضان نام يكى از ماههاى قمرى و تنها ماه قمرى است كه نامش در قرآن
آمده است و يكى از چهار ماهى است كه خداوند متعال جنگ را در آن حرام كرده
است.(مگر جنبه دفاع داشته باشد.)
در اين ماه كتابهاى آسمانى قرآنكريم، انجيل، تورات، صحف و زبور نازل شده است.(3)
اين ماه در روايات اسلامى ماه خدا و ميهمانى امت پيامبر اكرم(ص)
خوانده شده و خداوند متعال از بندگان خود در اين ماه در نهايت كرامت و
مهربانى پذيرايى مىكند؛ پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «ماه رجب ماه خدا و
ماه شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است،(4) هر كس همه اين ماه را
روزه بگيرد بر خدا واجب است كه همه گناهانش را ببخشد، بقيه عمرش را تضمين
كند و او را از تشنگى و عطش دردناك روز قيامت امان دهد.»(5)
اين ماه، در ميان مسلمانان از احترام، اهميت و جايگاه ويژهاى
برخوردار و ماه سلوك روحى آنان است و مؤمنان با مقدمهسازى و فراهم كردن
زمينههاى معنوى در ماههاى رجب و شعبان هر سال خود را براى ورود به اين
ماه شريف و پربركت آماده مىكنند، و با حلول اين ماه با شور و اشتياق و
دادن اطعام و افطارى به نيازمندان، شبزندهدارى و عبادت، تلاوت قرآن،
دعا، استغفار، دادن صدقه، روزهدارى و... روح و جان خود را از سرچشمه فيض
الهى سيراب مىكنند.
فضائل ماه رمضان
گرچه ذكر تمام فضائل ماه مبارك رمضان از حوصله اين مقال خارج است؛ ولى
پرداختن و ذكر برخى از فضائل آن از نظر قرآن و روايات اسلامى خالى از لطف
نيست.
1. برترين ماه سال
ماه مبارك رمضان به جهت نزول قرآن كريم در آن و ويژگىهاى منحصرى كه
دارد در ميان ماههاى سالقمرى برترين است؛ قرآن كريم مىفرمايد: «ماه
رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت انسانها در آن نازل شده است.»(6)
پيامبر گرامى(ص) درباره ماه رمضان مىفرمايد: «اى مردم! ماه خدا با
بركت و رحمت و مغفرت به شما روى آورد، ماهى كه نزد خدا از همه ماهها برتر
و روزهايش بر همه روزها و شبهايش بر همه شبها و ساعاتش بر همه ساعات
برتر است، ماهى است كه شما در آن به ميهمانى خدا دعوت شده و مورد لطف او
قرار گرفتهايد، نفسهاى شما در آن تسبيح و خوابتان در آن عبادت، عملتان
در آن مقبول و دعايتان در آن مستجاب است.... بهترين ساعاتى است كه خداوند
به بندگانش نظر رحمت مىكند... .»(7)
2. نزول كتب آسمانى در اين ماه
تمام كتب بزرگ آسمانى مانند: قرآن كريم، تورات، انجيل، زبور، صحف در
اين ماه نازل شده است. حضرت امام صادق(ع) مىفرمايد: «كل قرآن كريم در ماه
رمضان به بيت المعمور نازل شد، سپس در مدت بيست سال بر پيامبر اكرم(ص) و
صحف ابراهيم در شب اول ماه رمضان و تورات در روز ششم ماه رمضان، انجيل در
روز سيزدهم ماه رمضان و زبور در روز هيجدهم ماه رمضان نازل شد.»(
3. توفيق روزه
در ماه رمضان خداوند متعال توفيق روزهدارى را به بندگانش داده است؛ «پس هر كه ماه [رمضان] را درك كرد، بايد روزه بگيرد.»(9)
انسان افزون بر جنبه مادى و جسمى، داراى بُعد معنوى و روحى هم هست و
هر كدام در رسيدن به كمال مطلوب خود، برنامههاى ويژه را نياز دارند، يكى
از برنامهها براى تقويت و رشد بُعد معنوى، تقوا و پرهيزگارى است؛ يعنى
اگر انسان بخواهد خودش را از جنبه معنوى رشد و پرورش دهد و به طهارت و
كمال مطلوب برسد، بايد هواى نفس خود را مهار كند و موانع رشد را يكى پس از
ديگرى بر دارد و خود را سرگرم لذتها و شهوات جسمى نكند. يكى از اعمالى كه
در اين راستا مؤثر و مفيد است روزهدارى است، قرآن كريم مىفرمايد: «...
اى افرادى كه ايمان آوردهايد! روزه بر شما نوشته شد، همان گونه كه بر
پيشينيان از شما نوشته شده، تا پرهيزگار شويد.»(10)
برخى از فوايد و فضائل روزه:
الف. تقويت تقوا، پرهيزگارى و اخلاص؛(11)
امام صادق(ع) مىفرمايد: خداوند متعال فرموده: «روزه از من است و پاداش آن را من مىدهم.»(12)
حضرت فاطمه(س) مىفرمايد: «خداوند روزه را براى استوارى اخلاص، واجب فرمود.»(13)
ب. مانع عذابهاى دنيوى و اخروى:
امام على(ع) مىفرمايد: «روزه روده را باريك مىكند گوشت را مىريزد و از گرماى سوزان دوزخ دور مىگرداند.»(14)
پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «روزه سپرى در برابر آتش است.»(15)
ج. آرامش روان و جسم:
روزهدارى روح و روان و قلب و دل و نيز جسم را آرامش داده و باعث سلامتى روح و تندرستى جسم مىشود.
پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «روزه بگيريد تا سالم بمانيد.»
باز مىفرمايد: «معده خانه تمام دردها و امساك [روزه [بالاترين داروهاست.»(16)
حضرت امام باقر(ع) مىفرمايد: «روزه و حج آرامبخش دلهاست.»(17)
حضرت على(ع) مىفرمايد: «خداوند بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و
زكات و حديث در روزهدارى روزههاى واجب [رمضان[ براى آرام كردن اعضا و
جوارح آنان، خشوع ديدگانش و فروتنى جانهايشان و خضوع دلهايشان حفظ
مىكنند.»(18)
امروزه در علم پزشكى و از نظر بهداشت و تندرستى نيز در جاى خود ثابت
شده كه روزهدارى تأثيرهاى فراوانى بر آرامش روح و روان و سلامتى جسم و
بدن دارد، دفع چربىهاى مزاحم، تنظيم فشار، قند خون، و... نمونه آن
است.(19)
د. مانع نفوذ شيطان:
امام على(ع) به پيامبر اكرم(ص) عرض كرد: يا رسول الله! چه چيزى شيطان
را از ما دور مىكند؟ پيامبرگرامى(ص) فرمود: روزه چهره او را سياه مىكند
و صدقه پشت او را مىشكند.»(20)
بنابراين، روزه مانع نفوذ شيطانهاى جنى و انسى شده و وسوسههاى آنان را خنثى مىكند.
ه . مساوات بين غنى و فقير:
انسان روزهدار در هنگام گرسنگى و تشنگى، فقرا و بينوايان را ياد
مىكند و در نتيجه به كمك آنها مىشتابد. حضرت امام حسن عسگرى(ع) درباره
علت وجوب روزه مىفرمايد: «تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتيجه به
نيازمند كمك كند.»(21)
و. احياء فضائل اخلاقى
حضرت امام رضا(ع) درباره علت وجوب روزه مىفرمايد: «تا مردم رنج
گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پىببرند و روزهدار
بر اثر گرسنگى و تشنگى خاشع، متواضع و فروتن، مأجور، طالب رضا و ثواب خدا
و عارف و صابر باشد و بدين سبب مستحق ثواب شود،... روزه موجب خوددارى از
شهوات است، نيز تا روزه در دنيا نصيحتگر آنان باشد و ايشان را در راه
انجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و راهنماى آنان در رسيدن به اجر باشد و
به اندازه سختى، تشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مىچشند
پى ببرند و در نتيجه، حقوقى كه خداوند در دارايىهايشان واجب فرموده است،
به ايشان بپردازند... .»(22)
و... .
4. وجود شب قدر در اين ماه
شب قدر از شبهايى كه برتر از هزار ماه است و فرشتگان در اين شب به
اذن خدا فرود مىآيند و جميع مقدرات بندگان را در طول سال تعيين
مىكنند(23) و وجود اين شب در اين ماه مبارك نعمت و موهبتى الهى بر امت
پيامبر گرامى اسلام(ص) است و مقدرات يك سال انسانها (حيات، مرگ، رزق
و...) براساس لياقتها و زمينههايى كه خود آنها به وجود آوردهاند تعيين
مىشود و انسان در چنين شبى با تفكر و تدبر مىتواند به خود آيد و اعمال
يك سال خود را ارزيابى كند و با فراهم آوردن زمينه مناسب بهترين سرنوشت را
براى خود رقم زند.(24)
حضرت امام صادق(ع) مىفرمايد: «تقدير مقدرات در شب نوزدهم و تحكيم آن در شب بيست و يكم و امضاء آن در شب بيست و سوم است.»(25)
5. بهار قرآن
نظر به اينكه قرآن كريم در ماه مبارك رمضان نازل شده و تلاوت آيات آن
در اين ماه فضيلت بسيارى دارد، در روايات اسلامى، از ماه رمضان به عنوان
بهار قرآن ياد شده است؛ چنانكه حضرت امام باقر(ع) مىفرمايد: «هر چيزى
بهارى دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.»(26)
رد: همه چیز در مورد ماه مبارک رمضان فقط اینجا
ادامه مطلب قبلی...
ك نكته!
بديهى است فضائل و ثوابهايى كه براى ماه مبارك رمضان و روزهدارى ذكر
شده و به برخى از آنها اشاره شد، از آنِ كسانى است كه حقيقت آن را درك
كنند و به محتواى آن عمل و در گفتار و كردار به كار گيرند و به آنها جامه
عمل بپوشانند. چنان در روايات اسلامى براى روزهدارى آدابى ذكر شده و
كسانى كه صرفاً تلاوت قرآن مىكنند، ولى به آيات و احكام آن عمل نمىكنند
و يا آن كه از روزهدارى تنها رنج گرسنگى و تشنگى را مىكشند و بوسيله
گناه، تأثير روزه را از بين مىبرند و ماه مبارك رمضان و فضاى معنوى آن
تأثيرى بر اشخاصى بر جاى نمىگذارد، مورد نكوهش قرار گرفتهاند.
چنانكه پيامبر اكرم(ص) به زنى كه با زبان روزه كنيز خود را دشنام
مىداد فرمود: چگونه روزهدارى و حال آنكه كنيزت را دشنام مىدهى؟! روزه
فقط خوددارى از خوردن و آشاميدن نيست، بلكه خداوند آن را علاوه بر اين دو،
مانع كارها و سخنان زشت كه روزه را بىاثر مىكنند قرار داده است، چه
اندكند روزهداران و چه بسيارند كسانى كه گرسنگى مىكشند.»(27)
حضرت امام سجاد(ع) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض
مىكند: به وسيله روزه اين ماه ياريمان ده تا اندامهاى خود را از معاصى
تو نگه داريم و آنها را به كارهايى گيريم كه خشنودى تو را فراهم آورد، تا
با گوشهايمان سخنان بيهوده نشنويم و با چشمانمان به لهو و لعب نشتابيم و
تا دستمانمان را به سوى حرام نگشاييم و با پاهايمان به سوى آنچه منع شده
ره نسپاريم و تا شكمهايمان جز آنچه را تو حلال كردهاى در خود جاى ندهد و
زبانهايمان جز به آنچه تو خبر دادهاى و بيان فرمودهاى گويا نشود...
.»(28)
بنابراين، در ماه مبارك بايد تمام اعضا و جوارح را از حرام دور نگه
داشت و با اخلاص، توكل و توسل از اهلبيت(ع) و عمل به دستورها و احكام
قرآن كريم و دورى از گناهان، انجام توبه نصوح و واقعى، عبادت،
شبزندهدارى، درك فضيلت شب قدر و... فضيلت ماه مبارك رمضان را درك كرد و
از آن در راستاى رسيدن به كمال حركت كرد و بايد در اين ماه به گونهاى
خودسازى كرد كه با اتمام ماه مبارك تأثير و فوايد آن در روح و جان افراد
باقى باشد و اثر آن تا ماه رمضان سال بعد ماندگار باشد.
پىنوشتها:ـــــــــــــــــــــــ
1. مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، ص 209، دارالكتاب العربى، بيروت.
2. بحارالانوار، علامه مجلسى، ج 55، ص 341، مؤسسه الوفاء، بيروت.
3. ر.ك: الكافى، محمد بن يعقوب كلينى، ج 2، ص 628، دارالكتب الاسلامية، تهران.
4. وسائل الشيعه، شيخ حر عاملى، ج 2، ص 628، دارالكتب الاسلامية، تهران.
5. ...
6. سوره بقره، آيه 185.
7. ر.ك: وسائل الشيعه، همان، ج 10، ص 313.
8. ر.ك: الكافى، همان، ج 2 ،ص 628.
9. سوره بقره، آيه 185.
10. سوره بقره، آيه 183.
11. همان.
12. ميزان الحكمة، محمد محمدىرىشهرى، ترجمه: حميدرضا شيخى، ج 7، ص 3207، مؤسسه دارالحديث، قم.
13. همان، ص 3209.
14. همان.
15. همان.
16. همان.
17. همان.
18. همان.
19. تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازى و ديگران، ج 1 ،ص 631، دارالكتب الاسلامية، تهران.
20. مستدرك الوسائل، محدث نورى، ج 7، ص 154، مؤسسه آلالبيت، قم.
21. ميزان الحكمة، همان.
22. همان، ص 3209.
23. سوره قدر، آيه 1 ـ 5.
24. تفسير الميزان، علامه طباطبايى، ج 18، ص 132؛ ج 19، ص 90، مؤسسه مطبوعاتى اسماعيليان، قم.
25. وسائل الشيعه، همان، ج 10، ص 354.
26. وسائل الشيعه، همان، ج 6، ص 203.
27. الكافى، همان، ج 4، ص 87.
28. الصحيفة السجادية، امام سجاد(ع) ص 186، دفتر نشر الهادى، قم.
...................................................................................................
منبع:ماهنامه پاسدار اسلام، شماره 275
رد: همه چیز در مورد ماه مبارک رمضان فقط اینجا
خدا قوت زنده و جاودان باشي.
parmidas56- همکار انجمن
- Registration date : 2009-01-19
تعداد پستها : 2426
محل سكونت : nurs
مدل گوشي : 206
امتیاز : 4939
مواضيع مماثلة
» همه چيز در مورد تغذيه ومسائل مختلف پزشكي ماه مبارك رمضان
» ای استوار چون کوه روزت مبارک
» 15.2.1389 دوباره روز ماما مبارک )( parmidas56)
» انواع سالادها و سوپ ها در اینجا
» :>:>:>زیباترین مناظر طبیعت در اینجا:<:<:<:
» ای استوار چون کوه روزت مبارک
» 15.2.1389 دوباره روز ماما مبارک )( parmidas56)
» انواع سالادها و سوپ ها در اینجا
» :>:>:>زیباترین مناظر طبیعت در اینجا:<:<:<:
صفحه 1 از 1
صلاحيات هذا المنتدى:
شما نمي توانيد در اين بخش به موضوعها پاسخ دهيد