فواید فعالیتهای بدنی

من طرف **parmidas56** الثلاثاء أبريل 28, 2009 8:19 am

اكثر جراحان عمومي برتاثير فعاليتهای بدني برروي سلامت افراد داراي معلوليت جسمي تاکيد دارند. بر طبق گزارشات آنان، افراد مبتلا به آسيب های نخاعی می توانند همانند افراد سالم از فوايد فعاليت های جسمی بهره مند شوند. ازجمله ي اين فعاليتها مي توان به ورزشهاي مختلف، امور باغبانی، بازی با کودکان و تمرينات بدنی اشاره كرد.

مشکلی که وجود دارد اين است که افراد نخاعی احتمالا" کمتر از افراد سالم به فعاليتهای بدنی منظم می پردازند. خيلی از آنها ممکن است اشتباها" تصور کنند که نمی توانند بدليل محدوديتهای حرکتی که پيدا کرده اند، در فعاليت های جسمی و برنامه های موردنظرشان ( فعاليت های جسمی و تمرينات بدنی بعد از آسيب نخاعی ) شرکت نمايند. شايدهم عده ای بر اين باور باشند که فعاليت بدنی هيچ فايده ای بر آنان نخواهد داشت.

در هر حال، جراحان عمومی گزارش می کنند که نياز نيست فعاليتهاي جسمی شديد باشند تا موثر واقع شود. بدين مفهوم که افراد مبتلابه آسيب های نخاعی با انجام فعاليت های متوسط ( بمدت 20 تا 30 دقيقه) و مستمر ( يعنی يک روز در ميان ) می توانند از فوايد مهم آن بهره مند گردند.

ازجمله فوايد فعاليتهاي جسمی بعد از آسيب های نخاعی مي توان به مواردزيراشاره كرد:

· کاهش خطر مرگ های زودرس و كم كردن بيماريهای قلبی، فشارخون بالا، عوارض تنفسی، ديابت و برخی از انواع سرطان ها

· بهبود قدرت عضلانی، افزايش ميزان تحمل و توان حرکتی، اعتماد به نفس و خواب بهتر.

· کمک به کاهش احساس اضطراب، دلتنگی ، افسردگی و استرس

· کمک به کنترل وزن و دردهای عصبی مزمن

زياد کردن مدت زمان انجام فعاليتهاي بدني ( طول زمان )و تعداد روزهاي آن ( تکرارواستمرار آن ها ) و يا مقدار انرژی ( قدرت ) صرف شده جهت انجام آنها می توانند فوايد بهداشتی آنها را افزايش دهند. برای مثال از جمله ي فعاليت های ملايم مي توان به هل دادن ويلچر بصورت يک روز در ميان و بمدت 30 دقيقه در روز اشاره کرد. ولی اگر شما به بازی بسکتبال با ويلچر بپردازيد، 20 دقيقه زمان کافی است تا تاثير مشابهی (مانند 30 دقيقه با هل دادن ويلچر) بگيريد. زيرا بسکتبال فعاليت شديدتری را نسبت به هل دادن تنها نياز دارد. همچنين اگر به جای يک روز در ميان، فعاليت های بدنی خود را هرروزانجام دهيد،نفع بيشتری برای شما خواهد داشت.

جراحان گزارش داده اند که حتی اگر شما بمدت يکسال هم فعاليت بدنی نداشته باشيد، باز هم می توانيد با انجام فعاليت های بدنی ملايم، ميزان سلامت کلی بدنتان را ارتقاء دهيد.

بطور کلی، نکاتی وجود دارند که بايستی به خاطر بسپاريد. از جمله:

1 ) قبل از شروع به هر گونه فعاليت جسمی يا تغيير برنامه های قبلی خود، با پزشکتان مشورت نمائيد.

2 ) فعاليت های جسمی را بطور تدريجی و با فعاليت های سبک و زمان کوتاه (از 5 تا 15 دقيقه ) و بصورت يک روز در ميان آغاز کنيد. همانطور که به مرور انجام برنامه فعاليت های شما آسانتر می شود، می توانيد زمان و شدت آنها را افزايش دهيد. هدف شما بايد اين باشد که حداقل يک فعاليت متوسط را طبق يک برنامه منظم ومستمر داشته باشيد.

3 ) مراقب علائم خطری از جمله سردرد، درد قفسه سينه، درد مفاصل يا گرفتگی عضلات باشيد. درد و ناراحتی می تواند علامت اين باشد که شما فشار زيادی آورده ايد. همچنين علائم مذكور ممكن است نشانه هائی از عوارض جدی از جمله اتونوميک ديس رفلکسی يا ضايعات ديگر باشند. دراين گونه مواردشما بايستی سريعا" فعاليتهای خود را متوقف کرده و آنچه که باعث ايجاد مشکل يا عوارض شده را ارزيابی نمائيد.

4 ) سعی کنيد فعاليتهای بدنی خود را با شور و شوق انجام دهيد. آنچه اهميت دارد اين است که شما با انگيزه بالا در فعاليتهای جسمی شرکت نمائيد. هدف اين است که شما فعاليت هائی را انجام دهيد که از آنها لذت ببريد. اگر به فعاليت هائی بپردازيد که از آنها لذت نبريد، انگيزه ای برای ادامه فعاليت های خود در طولانی مدت نخواهيد داشت. ممکن است بخواهيد در فعاليت هائی شرکت کنيد که با دوستانتان باشيد يا با افراد جديدی آشنا شويد. اين موضوع هم باعث می شود که شما نسبت به انجام فعاليت ها شور و اشتياق پيدا نمائيد.

افراد مبتلا به آسيبهاي نخاعی که در فعاليتهای بدنی ملايم و منظم ( مستمر) شرکت می کنند، بهبودی در وضعيت سلامتی و بهداشت عمومی بدن خود را تجربه خواهند کرد. افرادی که مدت زمان، استمرار و شدت فعاليت هاي خود را افزايش می دهند، از مزايای بيشتری هم بهره مند خواهند شد. حتي افرادی که فعاليت بدنی خيلی کم داشته اند و يا هيچ گونه سابقه فعاليت جسمی ندارند نيز می توانند با شروع فعاليت های فيزيکی از مزايای آن برخوردار گردند.

****

منبع:

مقاله:" فوايد فعاليت های بدنی برای افراد نخاعی" – مترجم: مهندس عباس كاشي