بسياري از نابهنجاريهاي افراد ريشه در كودكي دارد

من طرف **Admin** السبت يناير 31, 2009 5:29 am

تحقيقات نشان مي دهد بسياري از نابهنجاريها و مشكلات اخلاقي و عاطفي افراد در بزرگسالي كه رفع آن ذهن بسياري از روانشناسان و جامعه شناسان را به خود مشغول كرده است ريشه در كودكي افراد دارد.

حسن قلوبي در گفتگو با مهر با اشاره به اينكه مسئله اصلي در زندگي زناشويي بچه دارشدن نيست مهم آگاهانه، عاقلانه و مسئولانه بچه دار شدن است گفت : نبايد در يك لحظه براي رفع يك نياز فطري و غريزي فردي را وارد زندگي و اجتماع كنيم كه در آينده نتوانيم مسئوليت او را كامل به عهده داشته باشيم.

اين روانشناس در ادامه گفت: بايد ابتدا زوجين قبل از تولد يك كودك از خود اين سئوال را بپرسند كه با چه تفكر و باوري مي خواهند بچه دار شوند؟ آيا صرفا به دليل آن كه حرف و حديثهاي اطرافيان را پايان دهند تصميم به تولد يك كودك گرفته اند.

وي با تاكيد بر اين نكته كه اگر قرار است زوجهاي جوان بچه دار شوند بهتراست اول فكر كنند افزود: اين باور كه در ساختارهاي اعتقادي ما نيز به آن اشاره شده است كه " آن كه دندان دهد نان هم دهد " دليل كافي براي بچه دار شدن نيست. مسئله نان و دندان جاي خودش را دارد و آنچه كه مهمتر است تربيت كودك است.

به گفته وي يكي از دلايل ازدواج در اسلام ادامه و بقاء نسل است اما اين به اين معنا نيست كه خانواده ها بدون فكر و تدبير تعداد زيادي كودك داشته باشند.

حسن قلوبي ادامه داد: متاسفانه در جامعه سنتي اگر زوجهاي جوان بعد از دو يا سه سال بچه دار نشوند براي اطرافيان ابهام پيش مي آيد كه چرا بچه دار نمي شوند. شايد اين دو جوان طبق قراردادي كه با هم بسته اند تا زمان خاصي كه حداقل آمادگي جهت ورود يك انسان را به زندگي داشته باشند تمايل به بچه دار شدن ندارند.

وي با اشاره به اينكه اين صحبتها به اين معنا نيست كه زوجين به دليل سختي پرورش و تربيت يك كودك نبايد بچه دار شوند گفت: تاكيد بر اين است كه قبل از تولد يك كودك در اين مورد مطالعه و از تجربيات ديگران بهره ببريم و بعد فرزندي را وارد خانواده و سپس جامعه كنيم.

اين استاد دانشگاه در ادامه مي گويد: در نتيجه تفكر و مطالعه زوجين ظرفيت لازم براي تولد و تربيت يك كودك را پيدا مي كنند و به اين تفاهم مي رسند كه وقتي كودكي وارد زندگي آنها مي شود تنها يكنفر آن را تربيت نكند.

وي تاكيد كرد : اينكه زوجين به هم مي گويند " تو بچه مي خواهي باشد ولي همه كارهاي خود بچه با تو است و به من ربطي ندارد" كاملا غلط است. اينگونه بچه دار شدن صرفاً يك نوعي ايجاد اشتغال براي فردي به نام مادر است كه در نتيجه رنگ و بويي از عاطفه و احساس مسئوليت را شاهد نخواهيم بود. زندگي مشترك مسئوليت مشترك و همراهي مشترك را براي تربيت كودك مي طلبد.

قلوبي درباره اينكه چرا قبل از تولد يك كودك در خانواده اي نابهنجار نمي توان جلوي آن را گرفت گفت : اگر قرار است ساختاري را تغيير دهيم براين اساس كه خانواده ها تا زماني كه مشكلات خود را در حد متعادل حل نكرده اند بچه دار نشوند يك كار بزرگ فرهنگي است

اين مشاوره خانواده تاكيد كرد : البته چند سالي است كه سازمان بهداشت جهاني كارگاههايي با عنوان مهارتهاي زندگي تدوين كرده است تا يكسري از مفاهيم به طور كاربردي در زوجين براي تولد يك كودك نهادينه شود.

به گفته وي متاسفانه با توجه به توسعه آموزش و ارائه آگاهي به زوجين شاهد خانواده هايي هستيم كه با وجود داشتن مشكلات اقتصادي و اجتماعي زياد به فكر بچه دار شدن مي افتند با اين تفكر كه در نتيجه آن يك اتفاق خوب و تغييراتي مفيد در زندگي آنها رخ مي دهد كه اين تفكر كاملا اشتباه است.

اين روانشناس تصريح كرد: درست است رفع نيازهاي جنسي انسان ضروري است اما الزاما اينكه تمام ارتباطهاي جنسي منجر به بچه دار شدن شود غلط است.

حسن قلوبي تاكيد كرد: خوشبختانه راههاي پيشگيري مختلفي از طريق سازمان بهداشت جهاني و غيره مطرح شده است كه با رعايت آنها جلوي بسياري از تولدهاي ناخواسته كه نه تنها براي زوجين بلكه مهمتر از آن براي خود كودك دردناك است گرفته مي شود.