بایپس یا آنزیو پلاستی چیست؟
صفحه 1 از 1
بایپس یا آنزیو پلاستی چیست؟
باي پس يا آنژيوپلاستي چيست ؟
بر اساس آخرين مطالعات انجام شده، آن دسته از بيماران قلبي كه براي رفع انسداد شريان هاي خوني شان روش آنژيوپلاستي را برگزيدهاند، امكان اين كه مجبور باشند در آينده مجددا از اين روش يا روشهاي درماني ديگر استفاده كنند، زياد است.
در نشستي كه اخيرا جامعه جراحان قلب و عروق اروپا درباره درمان بيماران مبتلا به انسداد عروق قلبي در مونيخ برگزار كردند، اين سوال مطرح بود كه بين روش هاي درماني باي پس و آنژيوپلاستي، انتخاب كدام بهتر و عاقلانه تر است تا كمترين مشكل و عوارض جانبي را براي بيمار در پي داشته باشد و احتمال برگشت پذيري بيماري را هم به حداقل برساند؟
نتيجه بحث ها و تحقيقات اين متخصصان نشان داد كه احتمال بازگشت بيماري و احتياج مجدد به روش هاي درماني ديگر(پس از يك سال) در بيماراني كه آنژيوپلاستي كردهاند، دو برابر است.
به گفته دكتر هينز دركسل، استاد دانشگاه اينسبراك استراليا، اگر بيماران قلبي ميخواهند حداقل 10 سال از شر مشكلات قلبي خلاص شوند بايد جراحي اي را بپذيرند كه لازمه اش شكافتن قفسه سينه است. به عبارت ديگر عمل باز قلب بهترين پيشنهادي است كه مي توان به بيماران دچار انسداد عروق قلبي كرد.
وقتي رگ هاي قلب گرفتگي دارد
وقتي رگ هاي قلب دچار گرفتگي مي شوند، متخصصان قلب و عروق، دو راه پيش رو دارند: اولين راه كه قدمت بيشتري هم دارد، انجام عمل باي پس قلب است. گزينه ديگر هم كه در سال هاي اخير وارد بازار پزشكي شده، آنژيوپلاستي است كه طرفداران زيادي دارد،شايد به اين خاطر كه در اين روش احتياج به عمل باز قلب از بين مي رود.
در آنژيوپلاستي كه برخي افراد آن را با نام بالون مي شناسند، پزشكان بالوني را وارد رگ هاي مسدود قلب مي كنند و با اين كار سبب خارج شدن زايداتي مي شوند كه باعث گرفتگي رگ ها شده، در نتيجه خون دوباره در رگ ها به جريان درميآيد.
پزشكان اروپايي، بيش از سه هزار بيمار قلبي را كه عمل باز قلب يا آنژيوپلاستي انجام داده بودند مورد مطالعه و بررسي قرار دادند. يك سوم اين بيماران به علت شرايط خاص ژنتيكي نياز به جراحي داشتند، اما روي بقيه بيماران به صورت تصادفي عمل باز قلب يا آنژيوپلاستي انجام شد و نتيجه اين بود: «بيماراني كه آنژيوپلاستي شده بودند، به طور متوسط به 5 استنت در رگ هاي شان نياز داشتند.» استنتها، فنرهاي كوچكي هستند كه مانند يك ستون در رگ ها كار گذاشته مي شوند تا مانع رشد ديواره رگ و به هم چسبيدگي و انسداد آن شوند. بعد از گذشت يك سال، محققان به اين نتيجه رسيدند كه ميزان مرگ و مير در بين هر 2 گروه از بيماران تقريبا يكسان و برابر است، اما حدود 14 درصد از بيماراني كه آنژيوپلاستي شده بودند پس از يك سال دوباره مجبور بودند اين روش يا روشهاي درماني ديگري را به خاطر بازگشت بيماري شان تجربه كنند، در حالي كه اين رقم در بين بيماران عمل شده تنها حدود 6 درصد بود.
از طرفي، امكان حمله قلبي در افرادي كه عمل باز انجام داده بودند، 2 درصد بود كه اين رقم در بين آنژيوپلاستي ها صفر بود.
مقاله پر سر و صدا
در يكي از پر سر و صداترين مقالاتي كه در مجله معتبر پزشكي نيو انگلند در ژانويه 2009 به چاپ رسيد، متخصصان اعلام كردند كه هنوز هم عمل باي پس بهترين و مناسب ترين گزينه براي باز كردن عروق مسدود قلب است. به همين خاطر پزشكان متخصص قلب و عروق، قبل از هر كاري بايد در مورد اثربخشي بيشتر باي پس و امكان برگشت پذيري بيشتر در روش آنژيوپلاستي با بيمار صحبت كنند و سعي كنند او را متقاعد كنند كه بهترين روش را با توجه به شرايطش برگزيند.
طول مدت عمل باز قلب تقريبا 5 ساعت است كه بيمار در تمام اين ساعات در بي هوشي كامل به سر مي برد و حدودا يك ماه بعد از عمل، او سلامت خود را به دست مي آورد و فعاليت هاي روزمرهاش را از سر مي گيرد، اما بيماراني كه آنژيوپلاستي مي شوند، حدودا از 3 يا 4 روز بعد از عمل مي توانند مانند سابق(اگر در مواردي منع پزشكي نداشته باشند) به كارهاي خود بپردازند.
با اين حال توجه به اين نكته مهم است كه هر چند، مدت عمل و بهبودي و پشت سر گذاشتن علايم پس از آن، در باي پس بيشتر از آنژيوپلاستي است، اما نتيجه و اثربخشي باي پس بيشتر مي باشد.
وقتي كه در سال 2003 استنت هاي پوشيده شده با دارو به جهانيان معرفي شد، بيشترين ميزان فروش تجهيزات پزشكي را به خودش اختصاص داد، زيرا اعتقاد پزشكان بر اين بود كه اين فنرهاي كوچك وقتي در رگ ها كار گذاشته مي شوند، دارويي از خود ترشح مي كنند كه باعث جلوگيري از رشد ديواره رگ و در نتيجه پيشگيري از انسداد آن مي شوند و مي توانند آنژيوپلاستي را به عملي اثربخش تر با امكان برگشت پذيري كمتري نسبت به باي پس تبديل نمايند، اما تحقيقات و مطالعاتي كه در سال 2006 انجام شد، نشان داد كه خطر لخته شدن خون و عوارض جبران ناپذير آن در بيماراني كه از استنت هاي دارويي استفاده كرده بودند، بعد از چند ماه يا حتي يك سال، بسيار افزايش يافت و همين امر باعث شد تا پزشكان در استفاده از اين نوع استنت ها، احتياط بيشتري كنند و فقط در موارد خاص و در بيماراني كه چارهاي جز استفاده از استنت دارويي ندارند، از آن استفاده نمايند.
پزشكان بر اين امر تاكيد دارند كه اطلاعات و تحقيقات بيشتري براي پي بردن به معايب و مزاياي عمل باي پس و آنژيوپلاستي نياز است و براي اينكه مشخص شود روش هاي درماني مختلف چه تاثيري روي بيماران داشته اند، حداقل به 5 سال زمان پس از درمان نياز است و شايد پس از 5 سال بتوان گفت كه آيا درماني كه روي بيمار انجام شده نتيجه موثر و دلخواه را برايش در پي داشته يا نه؟
نظر دكتر حسن عارفي استاد دانشگاه علوم پزشكي تهران و متخصص قلب و عروق در اين باره چنين است:
روش جراحي CABG يا پيوند باي پس عروق كرونر قلب، يك عمل جراحي باز است كه در آن، از يكي از شريان هاي پا كه به عضلات خون مي رساند، برداشته شده و يك سر آن را به آئورت و سر ديگر آن را به پشت قسمت مسدود شده ي قلب، پيوند مي زنند.
اين روش معمولا در افرادي استفاده مي شود كه بيش از دو يا سه رگ تنگ داشته و رگ هايش خراب و مشكل دار است، يا هر سه رگ اصلي كرونر آن ها تنگي هاي وسيع دارد.
اما در افرادي كه يك يا دو رگ از رگ هاي خون رسان قلب شان به خصوص در قسمت هاي ابتدايي رگ مسدود شده و هنوز كلفت است، آنژيوپلاستي كرده و بالون مي زنند تا لوله هايي وارد سرخرگ هاي مسدود شود و آنگاه بالون هاي متصل به آن را باد مي كنند تا راه، باز شده و سپس استنت مي گذارند.
دو نوع استنت داريم: دارويي و غيردارويي.
استنت دارويي به ندرت لخته مي شود، ولي در استنت غيردارويي بيمار بايد روزي يك عدد قرص بخورد، در صورتي كه بعد از استنت گذاري حتي پس از گذشت يك سال، قرص هاي ضد انعقاد خون بيمار قطع شود، حدود 20 تا 40 درصد خطر سكته قلبي وجود دارد و بنابراين در اين روش بيمار محكوم است كه يك عمر از داروهاي ضد انعقادي استفاده كند.
معمولا در آنژيوپلاستي يكي از عوارض نسبتا شايع اين است كه اگر پزشك تبحر كافي نداشته باشد، طي فشاري كه توسط بالون به رگ وارد مي شود، رگ پاره مي شود كه البته در بيمارستان هايي كه آنژيوپلاستي انجام مي شود دكتر بي هوشي و جراح قلب آمادهاند تا در صورت نياز به بيمار كمك كنند.
از عوارض روش قلب باز هم اين است كه ممكن است رگ ها خوب به هم پيوند نخورند، يا به هم بچسبند. از طرف ديگر در جراحيهاي باز، باز شدن قفسه ي سينه، بار رواني زيادي را براي بيمار به همراه دارد و وضعيت عمومي بيمار پس از عمل و بهبود و ترميم زخم ها از ديگر مشكلات بيماران بعد از جراحيهاي باز قفسه سينه است.
در آنژيوگرافي مشخص مي شود كه كدام بيمار براي عمل جراحي قلب باز و كدام بيمار براي استنت مناسب تر است و اين بستگي به قسمتي از رگ هاي كرونر دارد كه مسدود شده است.
منبع: آسوشيتدپرس
ترجمه: ندا احمدلو
parmidas56- همکار انجمن
- Registration date : 2009-01-19
تعداد پستها : 2426
محل سكونت : nurs
مدل گوشي : 206
امتیاز : 4939
صفحه 1 از 1
صلاحيات هذا المنتدى:
شما نمي توانيد در اين بخش به موضوعها پاسخ دهيد