شش ندای درونی که نباید به آنها توجه کرد

مروری کوتاه بر خبرهای روز شش ندای درونی که نباید به آن‌ها توجه کرد! دانش - کروکودیل مالزی از خطر انقراض نجات یافت / ام.آر.آی عملکردی بهتر از خود افراد رفتارشان را پیش‌بینی می‌کند/اثرات مخرب نفت بر انسان‌ها،‌ تغییر دی.ان.ای/ مبتلایان به سرطان همراه با درمان به شدت ورزش کنند

بهنوش خرم‌روز:‌ خیلی وقت‌ها ما در تصمیم‌گیری‌هایمان،‌ دانسته و حتی گاهی ندانسته از شهود خود استفاده می‌کنیم. خیلی وقت‌ها در چنین مواردی شاید حتی نتوانیم دلیل رفتار خود را توضیح بدهیم. نیوساینتیست دیروز در یک اقدام متفاوت، بر اساس یک کتاب تازه منتشر شده،‌ به شش شهود رایج در بین انسان‌ها اشاره کرده است که بهتر است به هیچ عنوان رویشان حساب باز نکنید!
1. کوری ناشی از بی‌توجهی، ‌ندیده گرفتن مواردی که بسیار ساده و جلوی چشممان هستند
2. این باور که خاطره‌هایمان خیلی بیشتر از آن‌چه واقعا هستند،‌ قابل اعتمادند.
3. تمایل به این که فرض کنیم اگر کسی اعتماد به نفس خوبی دارد،‌ حتما اهل رقابت هم هست.
4. توهم دانش،‌ در حقیقت ما همیشه خیلی کم‌تر از آن چه خودمان خیال می‌کنیم، می‌دانیم.
5. این تصور که وقتی دو اتفاق نزدیک به هم روی می‌دهند، ‌حتما یک ربطی باید به هم داشته باشند.
و در نهایت 6. این تصور که ما هر چه بیشتر تمرین شناختی داشته باشیم،‌ انسان‌های باهوش‌تری در آینده خواهیم بود. جالب این‌جاست که بر اساس این گزارش،‌ تغییر در به کارگیری این شهودها در تصمیم‌گیری‌های روزمره زندگی باعث می‌شود که حتی مسیر زندگی برخی از افراد تغییر کند.

یک خبر خوب از دنیای حیوانات در بین خبرهای کوتاه امروز داریم!‌ اغلب وقتی جانوری در خطری جدی یا در حال انقراض است، ‌پایش به صفحه خبرها باز می‌شود. اما این‌بار کروکودیل‌های بورنئوی مالزی داستان کاملا برعکسی دارند. بر اساس گزارشی که دیروز خبرگزاری ای.اف.پی در صدر خبرهای خود قرار داده است،‌ طی سال‌های اخیر تعداد این موجودات به طور چشمگیری افزایش یافته و دست کم حالا دیگر تعداد آن‌ها به اندازه‌ای رسیده که می‌توان نام آن‌ها را از لیست حیوانات در حال انقراض خارج نمود. تعداد این کروکودیل‌ها 1000 تا 5000 قطعه در دو دهه پیش به 11هزار تا 15هزار قطعه رسیده است.

تا چه حدی می‌توانید رفتار آینده خودتان را در یک مسئله خاص پیش‌بینی کنید، ‌البته پیش‌بینی درست و دقیق! ‌روش تصویربرداری ام.آر.آی عملکردی،‌ نوعی از تصویربرداری مغزی است که می‌تواند بر اساس میزان جریان خون در قسمت‌های مختلف مغز،‌ فعالیتی که فرد در زمان تصویربرداری بدان مشغول است را نشان بدهد. اما آن‌چه جدید است، استفاده از این نوع تصویربرداری برا ی پیش‌بینی رفتار افراد در آینده است. بر اساس گزارش دیروز پاپ‌ساینس در این مورد، ‌تصویربرداری ام.آر.آی عملکردی حتی خیلی خیلی بهتر از خود افراد می‌تواند حدس بزند که آن‌ها در موقعیت‌های متفاوت چه رفتاری از خود نشان خواهند داد.


شاید برایتان جالب باشد که یکی از نمونه‌های مطالعاتی این پژوهش را بدانید. پژوهشران به افراد مختلف یک برنامه تبلیغاتی در مورد فواید استفاده از یک کرم ضد آفتاب را نشان دادند و فعالیت‌های مغز آن‌ها را بررسی و ثبت کردند. سپس برای این که مطمئن شوند که افراد به این کرم ضد آفتاب دسترسی دارند،‌ به هر کدام از آن‌ها یک کرم داده شد. به علاوه از همه آن‌ها خواستند که پیش‌بینی کنند تا چه حد از این کرم استفاده خواهند کرد. یک هفته بعد،‌ رفتاری که واقعا اتفاق افتاده بود،‌ پیش‌بینی‌های خود افراد و نتایج ام.آر.آی عملکردی مغز آن‌ها مقایسه شدند. خب افراد تا 50 درصد توانسته بودند رفتار خود را به درستی پیش‌بنی کنند. اما تصاویر ام.آر.آی عملکردی تا 75 درصد پیش‌بینی نزدیک به واقعیت داشت. خیلی بیشتر از پیش‌بینی‌های خود افراد!

قریب به دو ماه است که انواع و اقسام خبرها،‌ از علمی و سیاسی گرفته تا زیست‌محیطی و اجتماعی در مورد فاجعه نفتی خلیج مکزیک خوانده و شنیده‌ می‌شود. به ندرت برخی از این خبرها خوشایند یا شاید امیدوارکننده بوده‌اند اما اغلب خبرهای بد و ناخوشایندی بوده‌اند،‌ خصوصا که اغلب این خبرها به نوعی مفهوم هشدار را با خود به همراه داشته‌اند. نیوساینتیست دیروز در آخرین خبر خود در این زمینه، در مورد مبحث جدیدی از خطرهای حاصل از این فاجعه نوشته است:‌ تاثیرات مخرب کوتاه مدت و بلندمدت مواجهه با نفت و مواد سازنده آن بر سلامت جسمانی و روانی انسان‌ها. بر اساس این گزارش،‌ مواجهه با نفت باعث تحریک گلو و چشم‌ها می‌شود. پوست را قرمز می‌کند و سردرد به همراه می‌آورد. همچنین ماده‌ای که برای پاکسازی آب‌های خلیج از نفت خام مورد استفاده قرار گرفته‌ است، ‌باعث تحریک پوست، ‌گلو و چشم می‌شود. اما داستان به همین سادگی هم نیست. ظاهرا نفت خام موادی دارد که می‌تواند روی دی.ان.ای انسان‌ها تاثیر بگذارد. بدترین قسمت ماجرا این است که این مواد ممکن است سال‌ها در اعماق اقیانوس‌ها بمانند و بعد به خطوط ساحلی برسند. متاسفانه امروز اطلاعات ما در مورد تاثیرات بلندمدت چنین فاجعه‌ای بر روی انسان‌ها بسیار بسیار اندک است.

در بین خبرهای فضایی دیروز، ‌خبری در مورد کشور چین جلب توجه می‌کند. بله درست است چین روی زمین خودمان قرار گرفته،‌ اما یک برنامه ملی فضایی دارد که بر اساس گزارش دیروز اسپیس،‌ برای پیوستن به پروژه ایستگاه فضایی بین‌المللی ناسا دعوت نشده است. بر اساس این گزارش،‌ این تصمیم ناسا برخلاف توصیه روسیه بوده است. با این که ناسا همیشه می‌گوید که پذیرای اعضای جدید است،‌ اما سخنگوی آن‌ها صراحتا اعلام کرده که فعلا دعوت از برنامه چین در دستور کار قرار ندارد. باید دید دلیل این تصمیم چیست. شما چی فکر می‌کنید؟

سری هم به خبرهای پزشکی بزنیم. فکر می‌کنم در بین همه بیماری‌ها، طی مدتی که به بررسی خبرهای روز دنیا می‌پردازیم،‌ بیشتر خبرها به بیماری سرطان اختصاص داشته‌اند و خوشبختانه وزنه سنگین‌تر در کفه خبرهای خوب است. اسوشیتدپرس اما دیروز در خبری متفاوت در مورد اهمیت ورزش در بین افرادی که از سرطان جان سالم به در برده‌اند نوشته است. بر اساس این گزارش،‌ محققین می‌گویند که افرادی که حتی هنوز دوره درمان سرطان خود را به پایان نرسانده‌اند، بهتر است به ورزش بچسبند و حتی آن‌قدر ورزش کنند که عرق بدنشان دربیاید. به گفته پژوهشگران ورزش نه تنها کیفیت زندگی این افراد را بالا می‌برد بلکه از تنبلی‌های جسمانی معمول بعد از دوره‌های درمان طولانی جلوگیری می‌کند. شاید ندانید که شیمی‌درمانی گاهی اثری روی ماهیچه‌های بدن افراد می‌گذارد که گذر عمر بعد از ده سال ممکن است چنین تاثیری از خود به جای بگذارد.